ظرفیت‌های اخلاقی اجتماعی درس تفسیر موضوعی نهج‌البلاغه

| اعضای مجمع
| تماس با ما
|
|
|

اخبار اصلی

نشست تخصصی ظرفیت‌های اخلاقی اجتماعی درس تفسیر موضوعی نهج‌البلاغه دهمین نشست از سلسله نشست‌های هفته پژوهش در پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی با موضوع ظرفیت‌های اخلاقی اجتماعی درس تفسیر موضوعی نهج‌البلاغه، با ارائه آقای دکتر حامد پوررستمی (دانشیار دانشگاه تهران، دانشکدگان فارابی) و دبیری آقای دکتر محمدعلی لیالی در تاریخ 29/9/1401 برگزار گردید. در ابتدا اهمیت دروس معارف در دانشگاه‌ها و اینکه دروس معارف بستری برای انتقال مفاهیم ناب اسلامی و انقلابی هستند و ضرورت استفاده از ظرفیت‌های دروس معارف مورد توجه آقای دکتر پوررستمی قرار گرفت و در ادامه سه محور اصلی بحث تبیین شد که عبارت بودند از:
1.   بایسته‌های محتوایی آموزه‌های اخلاقی – اجتماعی نهج‌البلاغه چیست؟
2.   بایسته‌های روشی نهج‌البلاغه چیست؟
3.   بایسته‌های ساختاری و متنی نهج‌البلاغه چیست؟
محور اول: با این پیش‌فرض که نهج‌البلاغه بی‌بدیل‌ترین مفاهیم اخلاقی را در بر دارد و هنر استاد، رصد و تنظیم مباحث اخلاقی و اجتماعی است، به برخی از آموزه‌های اخلاق فردی و اجتماعی در نهج البلاغه اشاره شد که برخی از آنها عبارتند از تقوا، عدم ظلم به نفس، لذت معنوی، توکل، تفکر، تدبر و .... . در بررسی این آموزه‌ها باید توجه داشت که اخلاق فردی نیز کارکردهای اجتماعی دارد. همچنین بخشی از مباحث اخلاقی و اجتماعی نهج‌البلاغه، ناظر به مهارت‌ها است و یک معنای مهارت، دانشی است که با منش و روش آمیخته می‌شود. مهارتی که نهج‌البلاغه به ما معرفی می‌کند، هنر لذت بردن از زندگی است و اهل تقوا کسانی هستند که بیشترین لذت را از دنیا و آخرت می‌برند. برخی از این مهارت‌های مدنظر نهج‌البلاغه عبارتند از: مهارت روی خوش نشان دادن به سختی‌ها؛ مهارت تفکر آرامش‌بخش؛ مهارت قانون مرکز کنترل؛ مهارت توکل و تودد؛ مهارت سبک زندگی اخلاقی و ..... .
در محور دوم، این سؤال مطرح شد که چگونه می‌توان ظرفیت‌های اخلاقی و اجتماعی نهج‌البلاغه را برای دانشجویان احیاء کرد؟ و روشی با عنوان روش کشف تحلیلی سیال مطرح گردید که یکی از بهترین روش‌ها در انتقال آموزه‌های نهج‌البلاغه است. در این روش فرایند سنجش و توسعه روابط بین پدیده‌های خارجی با متن درسی مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. پدیده خارجی در این روش، هر آن چیزی است که خارج از متن درسی قرار دارد. این روش می‌تواند باعث افزایش و تعمیق میزان آگاهی دانشجو در هر یک از مراحل شناخت گردیده و میان متن و پدیده بیرونی، ارتباط برقرار می‌کند. این روش در چهار مرحله اجمالاً توضیح داده شد: 1- مواجهه با پدیده خارجی و استخراج کلیدواژه‌های آن؛ 2- کشف رابطه پدیده خارجی با متن درسی؛ 3- تحلیل پدیده خارجی بر اساس نوع رابطه‌اش با متن درسی؛ 4- کشف و استنباط سایر پدیده‌های خارجی مشابه و مرتبط با متن(سیالیت).
در بخش پایانی(بایسته‌های ساختاری و متنی نهج‌البلاغه) این سؤال مطرح است که آیا ساختار و متن درسی‌ای تنظیم شده است که با این روش جهت مراجعه به نهج‌البلاغه تطبیق داشته باشد؟ این کار به عنوان یک پیش‌نیاز، ضروری بوده و لازم است که به آن پرداخته شود. در متن که سابقاً با همین هدف تنظیم شده است، هر فصل دارای دو بخش است؛ بخش محتوای کشفی و بخش محتوای متنی که البته این موضوع نیاز به شرح و بسط بیشتری دارد.


امتیاز دهی

پربازدید‌ترین مطالب

مطالب مرتبط

پربازدید‌ترین مطالب

مطالب مرتبط

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم می باشد.



[Control]	تعداد بازديد اين صفحه: 16